شکرگزاری در قرآن وروایات

در فرهنگ اسلامی تأکید شده انسان به حكم عقل می بايست در برابر افرادي که به گونه اي کاري و يانعمتی را براي وي انجام میدهد شكر کند. شكرگزاري در قرآن و روايات به عنوان خصلتی ارزنده و نیک برايانسانها بیان شده و سپاس از بابت نعمت هاي الهی محسوب می شود. همچنین اين خصلت، فضیلتی اخلاقی موردتايید و تاکید عقل و عقلا نیز می باشد. سپاسگزاري به عنوان عملی مفید و سازنده و ابزاري تشويقی در کلیه حوزهها و ابعاد زندگی مورد توجه است.بی گمان هر کسی در هر مقام و منزلت علمی و اجتماعی که باشد اين انتظار را دارد که در برابر کار پسنديده ونعمتی که داده است از وي تشكر شود. شكر، يكی از برترين اعمال انسانی و داراي فضیلت بسیار است. در قرآنکريم همچنین در روايات فراوانی به اين مهم اشاره شده و عقلا آن را به درجات مختلف تقسیم بندي کرده و هردرجه را تعريف و ارزيابی نموده اند. اين پژوهش توصیفی و با اطلاعات اولیه ي تحقیق به روش کتابخانه ايگرداوري گرديد. هدف اصلی واکاوي و بررسی مفهوم و معناي شكرگزاري در قرآن و روايات است.

Keywords:

شکر , حمد , سپاس گزاری , شکرکزاری در آیات و روایات