بررسی جایگاه دعا در متون دینی (مطالعه موردی قرآن و اوستا)
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 428
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RSHIW06_038
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400
Abstract:
دعا برقراری ارتباط معنوی و توجّه روح به ذات اقدس الهی است که تمام شئون زندگی وابسته به فیض و عنایت اوست. بحثدعا در قرآن و اوستا حائز اهمیت فوق العاده ای است. نیایش از معانی مهم دعا می باشد که در اوستا، بخش های مختلف آنبه خصوص در گات ها در هنگام مراسم مذهبی سروده می شود؛ در قرآن دعاها در قالب هایی شامل: آمرزش گناه درمان بیماری،نجات از ظالمان؛ اوقات دعا: شام، صبح، نیمه شب؛ شام و اهمیت دعا: تعلیم دعا، دعا برای اقامه نماز، برای توبه کردن، برایعفو الهی، برای مؤمنان در قرآن وارد شده و در اوج فصاحت در الفاظ و معنا پدیدار گشته است و این مسئله بیانگر آن است کهادیان به مرور زمان کامل و در دین خاتم انبیاء تجلی یافته اند.
Authors
ماهرخ غلامی
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد ، رشته الهیات - علوم قرآن و حدیث / دانشگاه اراک