بررسی اثرات ذکر و یاد خدا در بلیات از حیطه روانشناسی

در فرهنگ اسلامی بلاء و ابتلاء دارای فلسفه های فراونی است و منحصر به گناهان نمی باشد و هر آزمایشی به علت خاصی دارد، ابتلا شامل همگان می شود حتی اشرف ترین مخلوقات که انبیاء و امامان هستند را نیز فرا می گیرد البته برای انسان های غیر معصوم همه این بلا ها هشدار و انذاری است از جانب خداوند متعال ،که بعضی از افراد با مشاهده این بلا ها از اعمال زشت خود در دنیا توبه کنند و باز گردند و در مسیر رشد به کمال خویش برسند و ارتباط میان معنویت و روانشناسی به لحاظ تاریخی تحت تاثیر، به نظریه تکامل داروین بوده است اگر از اساس نزاعی میان سلامت معنوی و سلامت روانی وجود داشته همان نظریه تکامل است بلاهای طبیعی مانند سیل، زلزله،خشکسالی و .... بلاهایی هستند که برای مومنین، زنگی هشدار دهنده و بیدار کننده است تا عبرت اموز شود و همچون هدیه و نردبان ترقی برای هدایت و کمال آنها رقم رقم خورد.در ابتدای پژوهش حاضر به معنای لغوی و اصطلاحی بلاء پرداخته شده و معنای آن در قرآن مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه به تبیین عام سنت بلا و فلسفه بلا و و به بنیادهای نظری احیای یاد خدا در بلایای طبیعی از حیطه روانشناسی و اثرات ذکر و یاد خدا در بلیات همت گماشته است.گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای بوده و با دید توصیفی - تحلیلی به تبیین اطلاعات پرداخته است .

Keywords:

قرآن , بلایای فراگیر , احیای یادخدا , امتحان , ابتلاء