فلسفه ی اخلاق اسلامی و تعلیم وتربیت اسلامی از منظر قرآن

تعلیم و تربیت یکی از مسایل اساسی همه جوامع بخصوص جوامع اسلامی است. تعلیم و تربیت در قرآن، بر اساس حقیقت انسان و شؤون وجودی وی و هدف او (هدایت انسانها به سوی کمال مطلق) ترسیم میشود. به طوری که محتوا و روشهای کاربردی در تربیت انسان، همگی در راستا هدف قرآنی تعلیم و تربیت قرار می گیرند. انسان صالح میوه نظام تعلیم و تربیت قرآنی است. در فرآیند تعلیم و تربیت قرآنی جسم و روان، حیات دنیوی و اخروی، جامعه و فرد باید به یک میزان پرورش یابند و هیچیک نباید به بهای دیگری نادیده گرفته شود. اخلاق یکی از ثمرات تربیت است. اما تمامی تربیت اخلاق نیست. زیرا پرورش استعدادهای فکری و ذهنی و ذوقی و غیره که همگی در دایره تربیت هستند، از انجایی که مستقیما با صفات اخلاقی مرتبط نیستند جزء اخلاق محسوب نمیگردند. دین اسلام بهعنوان کاملترین دین الهی، دربرگیرنده عالی ترین مفاهیم و ارزشهای اخلاقی است و فلسفه بعثت پیامبر اسلام (ص) تمام کردن مکارم اخلاقی بوده است. اخلاق، مجموعهی صفات روحی و باطنی است. که انسان را به کمال مطلوب و سعادت میرساند و انسانیت انسان با اخلاق معنا پیدا میکند. در این مطالعه فلسفه تعلیم و تربیت و اخلاق اسلامی از منظر قرآن بررسی میشود.

Keywords:

تعلیم و تربیت , فلسفه تعلیم و تربیت , اخلاق اسلامی از منظر قرآن