عاطفه خلیلیان - دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان انگیزشافزایی با درمان فعالسازی رفتاری بر اشتیاق برای تغییر و خودکارآمدی پرهیز مبتلایان به سوءمصرف مواد بود. از طرح نیمه آزمایشی سه گروهی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کلیه مراجعان مبتلا به سوءمصرف مواد شهر اصفهان را شامل میشد. 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب شده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل 15 نفری گمارده شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در هر دو متغیر ، درمان انگیزش افزایی و درمان فعال سازی رفتاری با گروه کنترل دارای تفاوت معنادار بود اما در متغیرخودکارآمدی پرهیز، تأثیر درمان انگیزش افزایی بیشتر بود. درمانهای انگیزش افزایی و فعالسازی رفتاری میتوانند اشتیاق برای تغییر و خودکارآمدی پرهیز مبتلایان به سوءمصرف مواد را بهبود بخشند.

انگیزش افزایی، فعال سازی رفتاری، اشتیاق برای تغییر ، خودکارآمدی پرهیز، سوءمصرف مواد