زهرا حسنی - کارشناس ارشد روان شناسی، گروه روان شناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رضایت زناشویی و صمیمیت زناشویی مادران با استرس فرزندان نوجوان دختر شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول شهر و مادران آنها بودند. حجم نمونه از بین 8160 نفر از جامعه مذکور با استفاده از فرمول کوکران 367 نفر محاسبه شد که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه کوتاه مقیاس رضایت زناشویی انریچ (اولسون،(1989، پرسشنامه صمیمیت واکر، پرسشنامه استرس (DASS) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش آماری همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS- 25 انجام شد. تحلیلهای استنباطی در سطح معناداری 0/05 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین رضایت زناشویی و صمیمت زناشویی مادران با استرس دختران رابطه معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون حاکی از آن بود که رضایت و صمیمیت زناشویی می توانند استرس فرزندان را پیش بینی کنند. به طور کلی، نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش رضایت زناشویی و صمیمیت زناشویی مادران استرس دختران کاهش مییابد. این نتیجه میتواند راهنمای خانواده ها و مشاوران خانواده برای غنی بخشی روابط بین خانواده ها و زوجها برای پیشگیری از استرس فرزندان نوجوان باشد.

رضایت زناشویی، صمیمیت زناشویی، استرس، نوجوانان.