بررسی رابطه بین سبکهای تربیتی و کفایت اجتماعی فرزندان و مقایسه ان بین والدین معتاد و عادی

اعتیاد به مواد مخدر یک اختلال مزمن، عود کننده و بسیار پیچیده است که مصرف مواد با وجود اثرات منفی فاجعه آمیز، ادامه پیدا می کند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبکهای تربیتی و کفایت اجتماعی فرزندان و مقایسه آن بین والدین معتاد و عادی می باشد. این پژوهش کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، ۳۵ نفر از والدین شهر بجنورد (معتاد و عادی) که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شیوه های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱) و پرسشنامه کفایت اجتماعی پرندین (۱۳۸۵) بودند همچنین روایی محتوا پرسشنامه از طریق ضريب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و روش مدل ساختاری با نرم افزار PLS نسخه ۳ استفاده گردید. س بک های تربیتی و کفایت اجتماعی رابطه معناداری ( تفاوت میانگین با س طح معناداری ۰/ ۰۰۲) دارند ، بین سبک های آزادگذاری و اقتدار منطقی با کفایت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین مقایسه سبک های تربیتی والدین معتاد و غير معتاد تفاوت معناداری را نشان می دهد. نتایج نشان دهنده این است که سبک های تربیتی و خانواده نقش بسزایی در کفایت اجتماعی و مهارت های اجتماعی فرزندان دارد.

Keywords:

سبکهای تربیتی , کفایت اجتماعی , والدین معتاد و عادی