نورا جوانمردی - دانشجو، کارشناسی ارشد میکروبیولوژی،گرایش صنعتی، دانشکده علوم زیستی دانشگاه الزهرا (س)، تهران- ایران
پریسا محمدی - دانشیار میکروبیولوژی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی دانشگاه الزهرا (س)، تهران-ایران
پریسا تاجر محمدقزوینی - استادیار میکروبیولوژی، پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، تهران- ایران

نیاز به یافتن یک روش اقتصادی، موثر و ایمن برای حذف فلزات سنگین از پساب ها ما را به این سمت و سو میبرد که در جستجوی جاذب های جدید و کارآمد برای کاهش سطح فلزات سنگین و سمی در طبیعت باشیم. در این مسیر مواد زیستی با قابلیت های دوستدار محیط زیست و اقتصادی می توانند گزینه ی بسیار مناسبی باشند. امروزه استفاده از زیست توده های جلبکی به دلیل ظرفیت اتصالی بالا برای بدام اندازی فلزات و هزینه های پایین بسیار محبوب شده است. میکروجلبک ها با داشتن طیف وسیعی از مکانیسم های درون سلولی و برون سلولی با سمیت فلزات سنگین مبارزه می کنند. که این موضوع کاربردهای آنها را برای زیست پالایی پساب مناسب میسازد. بدام اندازی فلزات سنگین توسط میکروجلبکها نسبت به روش های فیزیکوشیمیایی رایج بسیار ممتازتر است. بنابراین به نظر میرسد که ارزیابی توانمندیهای فناوریهای میکروجلبکی و تشخیص نیازسنجیهای اقتصادی این فناوریها می تواند فرصت های استراتژیکی را برای توسعه فناوری های گیاه پالایی فراهم کند. امروزه ثابت شده است که استفاده جلبک کلرلا به علت داشتن شرایط کشت سلولی ارزان، سرعت رشد بالا، نگهداری راحت و ساده در زمینه های مختلف توسعه یافته است. بنابراین هدف مقاله موجود مروری بر مطالعات انجام شده توسط جلبک کلرلا در زمینه حذف فلزات سنگین می باشد.

گیاه پالایی، فلزات سنگین، کلرلا ولگاریس، ریزجلبک.