نقش سرمایه اجتماعی زنجیره تأمین درتاب آوری زنجیره تأمین خدمات درمانی

افزایش جهانی شدن و سطح پیچیدگی زنجیره های تأمین، آنها را در برابر اختلالات و آشوب های محیطی بیشتر از هر زمان دیگریآسیب پذیر کرده است. با وجود این، روش های سنتی مدیریت ریسک نمی توانند زنجیره های تأمین را در مواجهه با آشوب ها واختلالات یاری کنند، چرا که رویدادهای غیرمنتظره و ناگوار به دلیل پیش بینی ناپذیری و عدم قطعیتی که در آنها وجود دارد می-توانند اثرات جبران ناپذیری بر زنجیره های تأمین بگذارند و حتی ماهیت وجودی اعضای این زنجیره ها را تهدید کنند. در چنینشرایطی کلید موفقیت و بقای عملیات زنجیره تأمین در دستیابی به تاب آوری زنجیره تأمین است. از سوی دیگر، زنجیره های تأمینخدمات درمانی از مهمترین و حیاتی ترین بخش های هر جامعه ای هستند و بنابراین مسئله تاب آوری برای چنین زنجیره هایی ازاهمیت دوچندان برخوردار است. اما سازمان ها و به ویژه سازمان های ارائه دهنده خدمات درمانی، نمی توانند و نباید به صورتجزایری ایزوله و دورافتاده و به شکلی مستقل از سایر اعضای زنجیره تأمین عمل کنند، چرا که همکاری و استفاده از منابع خارجیبرای دستیابی به تاب آوری زنجیره تأمین بسیار حائز اهمیت هستند. در همین راستا، این پژوهش با این هدف انجام شد که نقشسرمایه اجتماعی زنجیره تأمین و ابعاد سه گانه آن به نام های سرمایه رابطه ای، سرمایه ساختاری و سرمایه شناختی زنجیره تأمین رابر روی تاب آوری زنجیره تأمین بررسی کند. مدل تحقیق و فرضیات آن توسط حداقل مربعات جزئی مدلسازی معادلات ساختاریتحلیل و بررسی شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که سرمایه ساختاری تأثیری مستقیم و مثبت بر روی سرمایه شناختی دارد.همچنین تأیید شد که هر دوی سرمایه های ساختاری و شناختی زنجیره تأمین بر روی سرمایه رابطه ای زنجیره تأمین تأثیر مستقیمو مثبت دارند. علاوه بر این رابطه ای مستقیم و مثبت میان سرمایه رابطه ای زنجیره تأمین و تابآوری زنجیره تأمین پیدا شد ولیارتباط مستقیمی بین دو بعد دیگر یعنی سرمایه شناختی و سرمایه ساختاری با تاب آوری زنجیره تأمین یافت نشد. در نهایتمشخص شد که سرمایه ساختاری و سرمایه شناختی با تأثیر بر روی سرمایه رابطه ای، تأثیراتی غیرمستقیم و مثبت بر تاب آوریزنجیره تأمین دارند.

Keywords:

تاب آوری زنجیره تأمین , سرمایه اجتماعی , سرمایه شناختی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای