امین لطفی - کارشناس ارشد سازه،اردبیل،خیابان دانشگاه
مهران پورقلی - کارشناس ارشد سازه،آستارا،باغچه سرا

استفاده گسترده بتن در صنعت ساخت و ساز به خصوص در مخزن های آب باعث تحقیقات گسترده در رفع معایب آن شده است که برای غلبه بر این مشکل از آرماتورهای فولادی و الیاف گسسته در نقاط ضعیف استفاده می گردد. نوع خاصی از بتن الیافی که جدیداً توسط محققان وارد عرصه گردیده است، استفاده از الیاف مصنوعی از هم جدا نظیر پلی اتیلن یا پلی وینیل با توزیع تصادفی با درصد حجمی کم و با سنگ دانه های ریز در بتن می باشد. مزیت این بتن الیافی نسبت به بتن های الیافی معمول قابلیت تحمل تغییر شکل های کششی و ترک خوردگی کم می باشد. در این تحقیق ، تحقیقات موجود در این زمینه جمع آوری شده و نتایج محققین مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است . سئوالات تحقیق در این تحقیق با توجه به ترک های ایجاد شده در بتن های معمولی تحت اثر بارهای اعمالی و نیز عدم انعطاف پذیری قابل توجه بتن های پلیمری، استفاده از الیاف در مصالح بتن به عنوان افزاینده کارایی بتن در موارد ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق در این مقاله تحقیقات موجود در زمینه بتن های الیافی و در بعضی موارد مقایسات موجود با بتن های پلیمری و بتن های معمولی جمع آوری گشته و نتایج محقیق مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. نتیجه گیری در این مقاله کارایی بتن در تحمل تنش ها و کرنش ها، از نظر الیافی بودن بدست می آید و عملکرد بتن الیافی در انتقال ترک ها و در نتیجه پایایی سازه های بتن و کاهش آرماتورهای فشاری و حذف خاموت ها در شرایط محیطی یکسان حاصل می شود

بتن های الیافی ، شکل پذیری، مصالح مرکب ، پلیمر