اثر قارچ مایکوریزا و ورمی کمپوست بر اجزای عملکرد تریتیکاله

برای بررسی اثر قارچ مایکوریزا و ورمی کمپوست براجزای عملکرد تریتیکاله، آزمایشی مزرعهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396-97 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد قارچ مایکوریزا در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و ورمی کمپوست در شش سطح 0، 5، 10، 15 و 20 تن در هکتار بودند. نتایج تجزیه واریانس نشانداد که برهمکنش قارچ مایکوریزا و ورمی کمپوست در سطح احتمال یک درصد بر تعداد سنبله در متر مربع و در سطح احتمال پنج درصد بر تعداد دانه در سنبله معنیدار بود. اثر قارچ مایکوریزا و اثر ورمی کمپوست بر وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. بیشترین تعداد سنبله در متر مربع 296/6 در شرایط تلقیح مایکوریزا و 20 تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد. در شرایط تلقیح مایکوریزا بیشترین تعداد دانه در سنبله (37/5) با کاربرد تیمار 20 تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد و کمترین تعداد دانه در سنبله (30) از تیمار عدم کاربرد مایکوریزا و بدون ورمی کمپوست بدست آمد. بیشترین وزن هزار دانه با میانگین 37/94) گرم) مربوط به تیمار 20 تن ورمی کمپوست در هکتار بود که افزایش معنی دار13 درصدی نسبت به تیمار عدم مصرف ورمی کمپوست. نتایج آزمایش نشان داد که با استفاده از ورمی کمپوست تا سطح 20 تن در هکتار و استفاده از قارچ مایکوریزا میتوان اجزای عملکرد تریتیکاله را بهبود داد.

Keywords:

غلات , کود زیستی , وزن هزار دانه