مصطفی خنامانی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، کرمان، ایران

نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به عنوان پارامترهای استاندارد برای توصیف و مقایسه پتانسیل رشد جمعیتهای حشرات استفاده میشوند. به هر حال پتانسیل شکارگری جمعیتهای شکارگر و یا پتانسیل مصرف جمعیتهای مصرف کننده را نمی توان به درستی با استفاده از این نرخهای رشد توصیف کرد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالاتر و یا نرخ متناهی سریعتر نمی تواند لزوما کارایی یک شکارگر را بیان کند زیرا ممکن است یک شکارگر علیرغم نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالا، نرخ شکارگری پایینی داشته باشد و یا بر عکس. نرخ متناهی شکارگری (ω) پارامتری است که با نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ)، توزیع سنی-مرحله سنی پایدار (SASD) و نرخ شکارگری ویژه سنی-مرحله سنی (Cxj) در ارتباط است و میتوان از آن به عنوان یک پارامتر استاندارد برای مقایسه کارایی شکارگرها استفاده کرد. از نرخ متناهی شکارگری میتوان برای مقایسه کارایی شکارگرهای مختلف در شرایط یکسان و یا مقایسه کارایی یک شکارگر در شرایط مختلف استفاده کرد.

نرخ شکارگری، نرخ رشد جمعیت، کنترل بیولوژیک، عامل مهار زیستی.