تأثیر بسترهای مختلف کشت هیدروپونیک بر خصوصیات کمی و کیفی میوه ارقام توت فرنگی در منطقه کرمان

توت فرنگی از میوه های ریز مناطق معتدله و دارای ارزش غذایی بالاست. به منظور بررسی اثر بسترهای کاشت و ارقام بر ویژگیهای کمی و کیفی توت فرنگی در شرایط هیدروپونیک در شهرستان کرمان، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سه رقم توت فرنگی (کاماروزا، پاروس و سلوا) به عنوان عامل اصلی و سه بستر کشت (کوکوپیت، کوکوپیت + پرلایت (1:1) و کوکوپیت + ماسه ((1:1) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که اثر رقم بر تعداد میوه تشکیل شده و برداشت شده، عملکرد بوته، قطر، طول و سفتی بافت میوه معنیدار و رقم کاماروزا برتر از ارقام دیگر بود. کاربرد بسترهای کاشت نیز بر صفات ذکر شده تأثیر معنیدار داشت و بهترین شرایط در شرایط استفاده از بستر کوکوپیت + پرلیت (1:1) بدست آمد. برهمکنش ارقام و بسترهای کاشت تنها بر صفت تعداد گل معنیدار بود و بیشترین میزان از رقم کاماروزا در بستر کوکوپیت + پرلایت حاصل شد.به طور کلی با توجه به نتایج بدست آمده امکان کشت توت فرنگی رقم کاماروزا در بستر حاصل از اختلاط کوکوپیت و پرلیت در شرایط هیدروپونیک وجود دارد.

Keywords:

بستر کاشت , توتفرنگی , ارقام , کرمان , کاماروزا.