روشهای مدیریت بیماری پاخوره گندم ناشی از Gaeumannomyces graminis

بیماری پاخوره گندم (Wheat take-all) در بسیاری از کشورهای تولید کننده گندم وجود دارد و به عنوان یکی از مهمترین عوامل خسارت زای این محصول به حساب می آید. با توجه به اینکه گندم یکی از محصولات استراتژیک در سراسر دنیا و به خصوص ایران است، بنابراین شناخت راهکارهای مهار این بیماری بسیار مهم و ضروری است. این بیماری در ایران فراگیر بوده و از سایر استانها گزارش شده است. میزان خسارت این بیماری تا 50 درصد بسته به نوع خاک، روشهای بهزراعی و شریط آب و هوایی متغیر است. تاکنون روشهای متعددی برای مدیریت این بیماری اتخاذ شده که عبارتند از روشهای زراعی، کنترل بیولوژیک، سموم شیمیایی و مدیریت تلفیقی. نکته حائز اهمیت در کنترل این بیماری میزان بازدهی هر یک از روشهای مذکور است. بهترین راهکار برای کنترل این بیماری راهکاری است که آسیب کمتری به محیط زیست و محصول وارد کند و علاوه بر تاثیر بر بیمارگر، بازدهی بیشتری نیز در بر داشته باشد. افزایش بی رویه ی مصرف مواد شیمیایی چه به صورت کودهای شیمیایی و چه به صورت سم، تهدیدی عمده برای سلامت و امنیت غذایی بشر در بخش کشاورزی به شمار میرود. بنابراین در روشهای مدیریت این بیماری علاوه بر حفظ عملکرد گیاهان زراعی، سلامت جامعه هم باید لحاظ شود.

Keywords:

پاخوره گندم , مدیریت تلفیقی , سموم شیمیایی , مهار زیستی