اثرات درمان جایگزین برای درمان لپتوسپیروز

لپتوسپیروز به عنوان یکی از مهمترین بیماریهای عفونی مشترک در جهان محسوب میشود. عامل این بیماری به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از ادرار حیوانات آلوده به انسان منتقل و باعث بروز بیماری می شود. این بیماری در انسان در مراحل شدید بیماری معمولاً تشخیص داده و درمان آنتی بیوتیکی با تاخیر شروع میشود. در حیوانات یکی از مهمترین عارضه حاصل از این بیماری سقط جنین است که خسارت اقتصادی زیادی به صنعت دامداری وارد می کند. درمانهای رایج آنتی بیوتیکی آن شامل استفاده از پنیسیلین و داکسیسایکلین است. در مواقع شدید بیماری هم میتوان از پنیسیلین جی به صورت داخل رگی استفاده کرد. البه باید در نظر داشت که این درمانها در مورد شدید بیماری معمولاً آن تاثیر لازم را ندارند. همچنین استفاده از آنتی بیوتیکها عوارض جانبی از جمله اسهال، تهوع، دردهای شکمی و تغییر رنگ دندانها دارد وگاهاً باعث تشدید علایم شود. به خاطر این دلایل بعضی از افراد جوامع به سوی درمانهای جایگزین از جمله استفاده از درمان گیاهی روی آوردند. فیلانتوس نیروری و عصاره صمغی بلوط درختی از جمله ترکیبات گیاهی مورد استفاده در درمان و کنترل لپتوسپیروز هستند. بررسها نشان داد که عصاره صمغ بلوط با دوز 0/125 میلی گرم/کیلوگرم تا 0/25 میلی گرم/کیلوگرم خاصیت مهار میکروبی و فعالیت کشندگی بر علیه لپتوسپیرا دارد واز این عصاره می توان برای درمان لپتوسپیروز استفاده کرد. مطالعات نشان داد که استفاده از عصاره فیلانتوس نیروری از تکثیر ژن SphH جلوگیری کرده و مانع تکثیر لپتوسپیرا میشود. نتایج مطالعات نشان میدهد می توان امیدوار بود که از ترکیبات گیاهی هم بتوان در کنار سایر درمانها برای کنترل و درمان لپتوسپیوز بهره برد.

Keywords:

درمان جایگزین , زئونوز , لپتوسپیروز