بررسی سیمای اپیدمیولوژیک بروز بروسلوز در ایران

بروسلوز بیماری مشترک انسان و دام می باشد که از طریق مصرف شیر و لبنیات آلوده و یا تماس با گوشت و فرآورده های خام دامی آلوده قابل انتقال به انـسان مـی باشـد. در ایران درسال 1311 اولین بار در موسسه پاستور توسط دکتر krandel از خون افراد مبتلا به تب مالت، بروسلا ملی تنسیس جدا گردید. بروسلوز انسانی معمولا توسط دو زیر گونه بروسلا ملی تنسیس و آبورتوس ایجاد میشود که مخازن آنها به ترتیب گوسفند و بز و گاو میباشند اما بروسلا ملی تنسیس دارای حدت و بیماریزایی بیشتری نسبت به بروسلا آبورتوس است، لذا از نظر خطر انتقال بیماری، فرآورده های آلوده گوسفند و بز در سطح بالاتری از گاو قرار دارد. بررسی اپیدمیولوژیکی بروز بروسلوز به جهت مشترک بودن این بیماری امکان بهتری جهت مقابله و پیشگیری از آن بوجود میآورد. طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت میزان بروز بروسلوز در انسان سالیانه بیش از 500 هزار نفر ودر ایران هم بیش از 27500نفر بوده است. سیستم عضلانی اسکلتی یکی از شایعترین ارگان های درگیر در بروسلوز است. مردان هنوز بطور شایع تر دچار این بیماری میگردند. ستون فقرات، مفصل هیپ و ساکروایلیاک از کانونهای اصلی درگیری در بروسلوز هستند. در سال 1380سازمان دامپزشکی، %1,8 کل گوسفندان کشورآلوده به بروسلا اعلام کرد اما باتوجه به بررسی های به عمل آمده در شهرهای مختلف، میزان بروز بروسلوز در گوسفند و بز متفاوت بوده است( کرمان%3، قم%2، سراب%4گوسفند و%5,18 بز، اصفهان%12، همدان%2، شبستر.(%4,53 با توجه به اهمیت بروسلوز از نقطه نظر خسارات وارده به اقتصاد دامپروری و همچنین با عنایت به جایگاه بسیار مهم این بیمـاری در بهداشت جمعیت انسانی لازم است تا با رفع موانـع ومحـدودیت هـا و اختصـاص امکانـات و تسـهیلات بیشـتر بـه بخشـهای اجرایـی وخصوصی نظیر سازمان دامپزشکی، زمینه برای پیشگیری و کنترل این بیماری مهم صورت پذیرد.

Keywords:

بروسلوز , بیماری مشترک , دام.