زهرا بابادی عکاشه - مربی گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
احمدرضا نصراصفهانی - استاد دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
محمدرضا نیلی احمدآبادی - دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان

کشورهای درحال توسعه، سیاست های مختلفی را در زمینه اشتغال اتخاذ نموده اند و ازآنجاکه پیوند عمیق و قابل درکی بین آموزش و اشتغال وجود دارد، زیربنای اکثری تقری ببه اتفاق این سیاس تها آموزش اشتغال محور می باشد (عمرانی، 1394: 35). گنجاندن برنامه های یادگیری همراه با کار در برنامه درسی آموزش عالی با این هدف صورت می پذیرد که با تدارک محیط برای دانشجویان دانش نظری و مهارت های مربوطه را در دوران دانشجویی و قبل از ورود به محیط شغلی رشد دهند (باراکازن و شووت، 2014). یادگیری همراه با کار واژه ای کلی است که برای طیف وسیعی از رویکردها و راهبردهای تلفیق نظر با عمل در درون برنامه درسی به کار می رود (پاتریک، پیک، وب، فلتچر و پرتو، 2009: 9). تلفیق می تواند با ابزارهای میانجی مانند کارورزی علمی تحقق یابد. کارورزى، درواقع، جنبه عملى هر نوع آموزشى است که در جوامع مختلف و در اعصار گوناگون به اشکال مختلف وجود داشته است.