بهبود آموزش های پرستاری از طریق استقرار عضو هیئت علمی پرستاری در بالین: بررسی الزامات ذینفعان در یک بیمارستان بزرگ

در خصوص تاريخچه آموزش پرستاري آنچه از منابع مختلف به دست مي آيد اين است که در اواخرقرن نوزده و پيش از انتشار هرگونه نظريه پرستاري، پرستاري عملي و آموزش پرستاري از حالت نامنظم وغيرقابل پيش بيني به صورت منظم و استاندارد درآمد و پس از آنکه آموزش پرستاري از برنامه هاي آموزشيبيمارستان مدار به سمت دانشگاهي شدن رفت، دانشکده هاي پرستاري گسترش يافت و سرانجام در ادامهاين تحول آنچه بسيار مورد تأکيد قرار گرفت اين بود که آموزش پرستاري بايد تحت هدايت و سرپرستيدانشکده هاي پرستاري انجام شود، اين امر باعث شد که امروزه حرفه پرستاري در جايگاهي با عملکردمستقلتر در جامعه نسبت به قبل قرار گيرد (بردشاو هولتکوئيست، کوين و هيوز، 2000؛ نوغاني و خوشنويس، 1378).