بازتعریف عرصه بندی، ترکیب بندی و انتظام فضاهای مسکن در شهر اهواز با تأکید بر کنترل و جلوگیری از نشر بیماری واگیردار کووید 19

رویدادهای جهانی نظیر جنگ ها یا بیماریهای عفونی واگیردار مانند کرونا یا کووید19 ، که من شاء آن از شهر ووهان ک شور چین بوده اســت، تاثیرات زیادی بر جوانب زندگی اجتماعی بشــر دارند که این تاثیرات، گســتره وســیعی از کنشهای اجتماعی تا وجوه نمادین معماری شـــهرها را در برگرفته و تبعا تغییرات مشـــهودی را در آینده به وجود می آورد. این روزها نه تنها کشـــور ایران، بلکه اغلب کشورهای جهان، درگیر بحران و آشفتگی، ناشی از بیماری کووید19 هستند. مردم بیش از پیش، زمان خود را در مسکن میگذرانند و حضور در فضاهای آن را تجربه و درک میکنند. لذا ضرورت عنایت ویژه به عرصه بندی و انتظام فضاها ی مسکن در چنین شرایطی کاملا0 آشکار است. جهت تأمین فضاهای مورد نیاز برای آسایش انسان، معماری مسکن و نیز عرصه بندی فضایی و ترکیب بندی آن، نه تنها تحقق جنین مواردی مســتلزم دانش مهندســی اســت، بلکه کیفیتی فضــایی را می طلبد که می بایســت تأمین کننده ی نیازهای فیزیولوژیکی و روانی ان سان ها با شد. در این پژوهش سعی شده، ضمن پرداختن به تجارب ارزشمند عرصه بندی فضایی در معماری سنتی ایران و بازشناسی اصول و قواعد طراحی مسکن امروزی در شهر اهواز، چگونگی عرصه بندی، ترکیب بندی و انتظام فضاهای مسکن در شهر اهواز با تأکید بر معیار کنترل بیماری واگیردار کووید19 مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در این مقاله از روش تحقیقی تو صیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با جمع آوری اطلاعات از طریق برر سی کتابخانه های تخصصی و عمومی، سایت های اینترنتی علمی و نشریه های مرتبط با موضوع انجام شده است.

Keywords:

عرصه بندی فضایی , سازمانده ی فضایی , معماری مسکن , بیماری های واگیردار , ویروس کووید 19 , اهواز