معین شفیعی حق شناس - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقهای، دانشگاه تربیت مدرس
صالح خاکسار شهمیرزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقهای، دانشگاه علامه طباطبایی

یکی از معضلاتی که همواره در طی قرن ها جوامع بشری را مورد تهدید قرار داده و می دهد سوانح و بلایای طبیعی است. بلایای طبیعی همچون سیل، زلزله، طوفان و آتش سوزی صدمات متعددی به زندگی انسان ها وارد می کنند که در حوزه های سکونتی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، محیط زیست، روان شناختی و .... قابل مشاهده اند. فرآیند بازسازی پس از سانحه باید در زمینه های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و .... صورت پذیرد، بنابراین امروزه رویکردهای متعددی در برنامهریزی بازسازی در این موارد تدوین شده است. هر کدام از این رویکردها متناسب با نگاهی که به قضیه دارند، سعی در بهبود وضعیت منقلب شده محیط از دیدگاه خود دارند. از این رو، پژوهش مروری حاضر با روش توصیفی به بررسی و تبیین ابعاد، ارکان و الزامات بازسازی پس از سانحه میپردازد و در نهایت نتیجه میگیرد که در بازسازی محیطهای شهری به خصوص فضاهای عمومی شهر، مؤلفه های کالبدی تنها بخش کوچکی از بخشهای مورد نیاز برای بازسازی را تشکیل میدهند. در بازسازی اینگونه فضاها (فضاهای عمومی شهری) آنچه که بیشتر بر رسیدن به یک محیط شهری با کیفیت بالا نقش دارد؛ توجه به مؤلفه های اجتماعی، ادراک فضا و ... است.

الزامات بازسازی پس از سانحه، ابعاد بازسازی پس از سانحه، ارکان پس از سانحه، سانحه