مهدی رحیمی اصل - باشگاه پژوهشگران جوان گروه عمران،اهر،ایران، عضو هئیت علمی دانشگاه آ
امیرحسن علیزاده - عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
محمود آسیابی - مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی

بتن یکی از عمومی ترین مصالح مورد استفاده در ساخت و ساز می باشد ازجمله پی، کف طبقات و پانل های پیش ساخته خارجی تا بناهای آبی، مخازن و زیربناهای شهری، هرچند از ترکیب دانه های سنگی، سیمان و آب ناشی می شود، ولی اغلب مستعد خرابی با نفوذ آب و ترکیبات شیمیایی می باشد. لذا طراحان و مجریان مخازن انتظار دارند بتن های بکار برده شده در مخازن علاوه بر حفظ خصوصیات مورد انتظار یعنی آب را از خود عبور نداده و حتی در مقابل تراوش آب از جسم خود مقاوم باشد. سوالات تحقیق: در این تحقیق، به دنبال بررسی نحوه برای ایجاد این خصیصه در بتن (در عین حال حفظ مقاومت) به طرح اختلاط خاص، مواد افزودنی شیمیائی، فیلر یا پر کننده مضاف و تمهیدات آن مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق: در این مقاله با توجه به تجربه های عملی 10 ساله در پرژه های در مجاورت دریا و تجربه های آزمایشگاهی مربوطه با طرح اختلاطهایی مختلف و عیارهای مختلف، پیشنهادهای ویژه افزایش دوام بتن در محیط های دریایی مورد بررسی و مطالعه قرار دادیم. نتیجه گیری: در این تحقیق با توجه به آزمایش روی نمونه های ساخته شده با در صدهای مختلف سیمان تدابیر پیشنهادی برای تقویت بتن در مقابل تراوش و نفوذ بدست آورده و با در نظر گرفتن توجح اقتصادی پرژه به اختصار شرح داده ایم.

سازه های ساحلی، بتن های چند منظوره ، مکمل بتنA.C.P هیدراسیون از بتن ، واکنش قلیایی