مریم علیزاده

نوشتار حاضر درصدد است با استناد بر روایات، جایگاه اثباتی سوگند در دعوا را بررسی کند. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه­ای و با رویکرد تفسیری و مقارنه­ای به واکاوی ادله­های نقلی و عقلی پرداخته و مهمترین دستاورد آن، اثبات این امر است که از آنجا که اثبات به معنای ‌اقامه دلیل نزد دادرس برای اثبات ‌وجود واقعه­ای قانونی است، سوگند بنابر نظر اکثریت، جایگاه اثباتی تام ندارد و به عنوان فصل خصومت و یا تکمیل ادله محسوب می­شود. با این اختلاف که از نظر فقه امامیه، شافعی و مالکی یمین از طرق اثبات شمرده شده است، ولی احناف، احمد و پیروانش آن­را به عنوان بینه بر اثبات حق نمی­دانند و فقط فصل خصومت دانسته­اند. با این بیان که در اثبات یا نفی حق­الناس در امور مالی مفید واقع است و در اثبات یا نفی حق الله، تأثیری ندارد.

یمین, سوگند, مدعی, مدعی علیه, اثبات, دادگاه, فصل خصومت