صفورا بهمنی - کارشناس ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
مهسا پورصابری - کارشناس ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
رضا فراشبندی - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

هدف از انجام این مقاله، نقش و جایگاه مدیتیشن در روانشناسی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی بهنگارش درآمده است. در ابتدا مفهوم مدیتیشن، انواع مدیتیشن، مراحل مدیتیشن، اهداف مدیتیشن و فواید مدیتیشن مورد بحث قرار گرفت. درسال های اخیر، روان شناسان به مدیتیشن به عنوان یک نقطه قوت روانی نگریسته و معتقدند مدیتیشن می تواند به سلامت روانی افراد کمکزیادی کند. در مدیتیشن اگر مراقبه را جایگزین استرس و اضطراب کنیم، بسیاری از بیماری ها کاهش می یابد زیرا فقدان چنین حالتی باعثافزایش شرایط نابسامان روانی و در نتیجه ناخوشی های جسمانی انسان خواهد شد. مدیتیشن مانند دارو دارای اثرات بیولوژیک است و می تواندروی کنترل درد و ناتوانی بیماران تاثیر مثبت داشته باشد و با ایجاد تغییر در حالات بیولوژیک بدن، درد را تعدیل کند و موجب احساسخوشایند در انسان شود. یافته های پژوهشی نشان می دهد افرادی که امیدواری بالاتری دارند، عزت نفس بیشتر، عملکرد بهتر و تعهد بیشترینشان می دهند. بنابراین، با توجه به مطالب ارائه شده، نقش و جایگاه مدیتیشن می تواند نقش موثر و بسزایی در بین افراد داشته باشد کهدر این مقاله به بررسی ابعاد آن پرداخته شد.

مدیتیشن، روانشناسی