نرجس تقوائی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه پیام نور
شقایق نیک نشان - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

لیبرالیسم به عنوان مکتبی سیاسی و اقتصادی از قرن شانزدهم در اروپا پا به عرصه ظهور نهاد و در سیر تاریخی خود به نحله های زیادی تقسیم شد که علی رغم شباهت های زیاد دارای تفاوت های آشکار بوده است. لبرالیسم به سه سبک کلاسیک، اجتماعی و نئولیبرالیسم تقسیم شده است. در این مقاله سعی شده است که مکاتب لیبرالیسم و نئولیبرالیسم در مورد آموزش و پرورش معاصر مورد مقایسه قرار گیرند و دلالت های تربیتی آنها، با آموزش و پرورش معاصر ایران تحلیل ش وند. بنابراین از روش کیفی تحلیلی برای این منظور استفاده شده است. در لیبرالیسم کيب دانش ذاتا ارزشمند بوده است و به پرورش تمام ابعاد فرد توجه می شد. در حالیکه نظریه پردازان مکتب نئولیبرالیم ارزشمندی کسب دانش را در گرو صرفه اقتصادی می دانشتند. در این مکتب بیشتر بر اصول اقتصادی و سرمایه داری توجه می شد بنابراین علوم عملی و کاربردی را با اهمیت تر جلوه می دادند.

لیبرالیسم، نئولیبرالیسم، آموزش و پرورش، آموزش و پرورش معاصر.