پیمان صدفی همدانی - کارشناس ارشد رشته ی تاریخ و فلسفه ی تعلیم و تربیت
زهرا مالمیر - کارشناس ارشد رشته ی تاریخ و فلسفه ی تعلیم و تربیت

اصطلاح مهارتهای زندگی (Life Skills) برای اکثر ما آشناست. تعریف مهارتهای زندگی هم دشوار به نظر نمیرسد: مهارتهایی که به ما برای زندگی بهتر کمک میکنند. جامعه ما جامعه ای است بنیان گرفته بر ارزشهای اسلامی و اثر یافته از آموزه های قرآنی و مفاهیم اهلبیت علیهم السلام و از دیگر سو دانش روانشناسی امروز ارائه دهندهای راهکارها و شیوه هایی برای بهتر زیستن است که در قالب های مهارتهای زندگی تعریف میشود. بر اساس پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی، سه شیوه برای توسعه و بهبود مهارتهای زندگی وجود دارد که هر یک از ما بسته به اینکه به موقعیت و جایگاه خود و نیز اینکه به صورت فردی یا سازمانی اقدام میکنیم، میتوانیم این شیوه ها را برای بهبود جامعه خود به کار بگیریم:کارگاه آموزشی: در این شیوه ممکن است در قالب آموزش های کوتاه مدت، میان مدت یا بلندمدت، مهارت های زندگی را آموزش دهیم.آموزش در عمل: در این شیوه، قرار نیست آموزش رسمی برقرار باشد. بلکه هر کس میکوشد بسته به فضایی در آن حضور دارد، در قالب فیلم، یا داستان، نوشته ای که منتشر میکند و مطلبی که در شبکه های اجتماعی می نویسد و یا برخوردی که با دیگران در فضای فیزیکی یا مجازی میکند، نمونه هایی از رفتار مناسب (متناسب با مهارتهای زندگی) را آموزش دهد.آموزش به افراد آسیب پذیر: چه در میان کودکان و چه در میان بزرگسالان، همیشه افراد آسیب پذیری وجود دارند که به علت شرایطشان، نمی توانند برای یادگیری مهارتهای زندگی اقدام کنند. یاممکن است اصلاً ندانند که چنین مهارتهایی برایشان مفید است. این افراد هم ممکن است توسط دولت ها، سازمانهای مردمنهاد و یا توسط هر یک از ما در برخوردهای روزمرهای که با آنها داریم، آموزش ببینند.در این پژوهش که بصورت کتابخانه ای نگاشته شده است درصددیم تا مهارتهای زندگی اجتماعی را در منظر امام علی علیه السلام و با تکیه برنامه ی 31 نهج البلاغه بررسی نماییم .

مهارتهای زندگی، امام علی علیه السلام، نامه ی 31 نهج البلاغه