مرتضی اسدی پور

اگر ما پُراسه (نظم دادن چیدمان صداگفتاری) پیدایش زبان بشر را تحت رویه ی علمی ساختارشنایی گام به گام دنبال کنیم و بفهیم نقشآهنگ ابزار هر ریتم صدایی در حین ابزار تلفظ شمرده الفبایی چه بار تصویری و تفهیمی در قالب یک ریتم حرف، سیمای نقشایند نقاتیک (تولید ریتم صدا نسبت به شکل) آن چه مستندی با خود دارند. ضمن اینکه کورکورانه نکنیم بلکه مثل حساب ریاضی دانش صداگفتاری با محاسبات علمی از دو دو تا چهارتا شروع تا پیچیده ترین محاسبات علمی از دو دوتا چهار تا شروع تا پیچیده ترین محاسبات را به آسانی حل خواهیم نمود. در زبان ریاضی آیا شما در دنیا سراغ دارید که در جمع بندی دودوتا، ثمره فهم جمع بندی آن از چهار بیشتر یا از چهار کمتر باشند یقیناً پاسخ شما نه است؛ و آیا تاکنون شما صاحب نظر ادبی را سراغ دارید که در آن روی کره زمین زندگی کند محاسبات انگشت شماری با فردی که در این روی کره زمین زندگی کند محاسبات انگشت شمارش با فردی که در این روی کره زمین زندگی کند همخوانی نداشته باشند. پس پرا در برداشت از محاسبات دانش حرفآهنگ حتی الفبای گفتاری در یک کشور جمع بندی گویشگری محل به محل در نگاه همه همخوانی نداشته باشند. پس چرا دربرداشت از محاسبات دانش حرفآهنگ حتی الفبای گفتاری در یک کشور جمع بندی گویشگری محل به محل در نگاه همه فهم درهمخوانی یکسان نیست؟ به نظر نگارنده: دلیل اصلی این است که گذشتگان نسل های ده هزار ساله پیشین ما سعی نکرده اند رویه ی علمی دانش ساختاری شناسی که بر پایه علوم تصویرگفتاری نیاکان اولیه بناه گردیده، یادبگیرند و رویه و ترویج علمی آن را به نسل های جدید بیاموزند به این نمودار «؟؟» توجه کنید حال من فارسی یا عرب یا تُرک و ... هستم وقتی این نمودار می بینم مثل تابلو راهنمای پیام تصویر آن معید بار تشخیص همگانی شود پس اگر توجه کنیم نسل های راه ارتباط دانش تصویر را قطع کرده اند که راز کلام خود را از دیگری جدا دانسته اند. شما تاکنون به نکته توجه کرده اید تا نقشآهنگ کلمه ای نوشته نشود، شما نمی توانید تشخیص دهید که آورده این کلام: فارس یا عرب و یا تُرک و ... هستند درحقیقت گذشتگان بسیار دور، خصوصیات منحصر بفرد هر طرز گویشی را در کلمه نام آور آورده اند، ما توجه نکرده ایم.

نقشآهنگ، تصویر، تقاتیک، نمودار، لَک، صدا، گفتار