امیرحسین نعمتی زیارتی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی، بخش زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایرا ن
مهدی جاویدشاد - دکتری تخصصی ادبیات انگلیسی، بخش زبان های خارجی و زبانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

مقاله پیش رو، به بررسی تطبیقی مؤلفه ها و عناصر ضداستعماری در گزیده ای از سروده های اوجرو نوناکال 1، شاعر ملی بومیاناسترالیایی و ملک الشعرای بهار، شاعر، سیاستمدار و روزنامه نگار مشروطه خواه ایرانی می پردازد. در ابتدا، مقدمه ای از ریشهزبانشناختی واژه «استعمار» و سپس اهمیت، تکامل و گستردگی آن به عنوان یک مفهوم سیاسی و پدید های پیچیده و سرنوشت ساز در تاریخ بشر ارائه می گردد. سپس به بررسی مفهومی و تاریخی دوره ی پسااستعمار به عنوان شاخه ای از پسامدرنیسم و اهمیتآن در شکل گیری و پیدایش گفتمان های اقلیت پرداخته خواهد شد. در نهایت، با بهره گیری از این پیش زمینه و درآمد مهم،گزیده ای از اشعار نوناکال و بهار به عنوان نمایندگان ملل استرالیا و ایران که به ترتیب به صورت مستقیم و غیرمستقیم تحتسیطره استعمار قرار گرفته اند از چهار منظر مورد مطالعه و مقایسه قرار می گیرند: 1) بازتاب مؤلفه های تاریخی و اساطیری 2)بی پرده گویی و صراحت کلام 3) ترحم بوم گرایانه در برابر شکایت ملی گرایانه و در نهایت 4) بی پیرایگی و پپیچیدگی کلام دررویکردهای استعمارستیزانه دو شاعر. هدف این نوشتار از بررسی تطبیقی سرود ه های این دو شاعر از دیدگاه های انتقادی فوق،تبیین تفاوت در رویکردهای استعمارستیزانه شاعرانی است که ملت و سرزمینشان به نحوی از انحاء، به طور مستقیم یا غیرمستقیم،متأثر از سایه سنگین و عالم تاب استعمار امپراطوری بریتانیا بوده اند.

اوجرو نوناکال، بومیان استرالیا، پیوندخوردگی، استعمار بریتانیا، ملک الشعرای بهار