مهدی صادقی پور مروی - محقق بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین

در عصر کنونی استفاده های غیر اصولی و حتی استفاده های برنامه ریزی شده زندگی صنعتی، منجر به ایجاد اراضی غیر قابل استفاده شده است. این بررسی به اصلاح حاصلخیزی خاک های غیر قابل کشت با استفاده از کمپوست بدون در نظر گرفتن عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی پرداخته است. بدین منظور ابتدا مقادیر عناصر شیمیایی موجود در خاک اندازه گیری شد. سپس اقدام به کشت گلدانی در طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور در سه تکرار شد و اثرات خاک حاصلخیز و تیمارهای مختلف کمپوست بر خاک تخریب شده بررسی گردید. پس از برداشت گیاهان با استفاده از نرم افزار MSTATC نتایج مورد تجزیه آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد افزایش مقدار کمپوست و اصلاح خاک، باعث بیشترین عملکرد دانه گیاه نخود و اختلاف معنی دار در سطح 5 درصد با شاهد و بقیه تیمارها گردید. برای اصلاح خاک تخریب شده،80 درصد وزنی از آن با 20 درصد وزنی از خاک غیر تخریب شده مخلوط گردد و سپس با 20 درصد وزنی کمپوست مخلوط شود تا خاک غیر قابل استفاده به کاربری فضای سبز یا کشاورزی تبدیل شود.

کمپوست، اصلاح حاصلخیزی خاک، خاک¬ غیر قابل کشت