عادله اکبراف - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس تهران، ایران
اسماعیل شیخی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، ایران

به دليل رشد جمعيت شهرنشين كشور در چند دهه اخير و نيز افزايش حاشيه نشيني در اطراف كلانشهرها كه خود آسيب هاي اجتماعي و فرهنگي گسترده اي را موجب مي شد تدوين يك طرح نوين براي توسعه شهري كلانشهرها و ايجاد شهرهاي جديد در اطراف آنها مورد توجه دولت و وزارت مسكن و شهرسازي قرار گرفت. ايجاد شهرهاي جديد، كه برخي كشورهاي اروپايي در دهه هاي گذشته آن را تجربه كرده بودند، در كشور ما امري نو محسوب مي شد. بنابراين انجام آن مستلزم دقت و صرف ماه ها كار كارشناسي دقيق و استفاده از تخصص هاي متعدد و متخصصان نخبه و كارآمد بود. به همين دليل هدف از پژوهش حاضر سنجش شاخص هاي معماري شهرهاي ايراني – اسلامي در طراحي شهرهاي جديد است و در اين پژوهش با رويكردي توصيفي – تحليلي به تبيين موضوع پرداخته شده است و نشان داده شده است كه در شهرهاي جديد امروزي هيچ اثري از معيارهاي شهرهاي ايراني و اسلامي نداشته و همين مسئله سبب عدم پايداري اين شهرها شده ونتوانسته اند بر اساس برنامه هاي از پيش تعيين شده پيش روند و تأمين كننده نيازهاي ساكنان اين شهرها باشند. بنابراين لازم است تا شهرهاي جديد با توجه به شاخص هاي شهرهاي ايراني – اسلامي طراحي شوند تا شهرها را به سمت توسعه پايدار سوق دهند

شهر جديد، شهر ايراني، اسلامي، برنامه ريزي شهري، طراحي شهري، شاخص هاي شهرهاي ايراني - اسلامي