نگرشی برخاستگاه هنری معماری رمانتیك وتاثیر آن برمعماری ایران

در بين مكاتب هنري و تحولات هنري غرب ، سبك رمانتيسم سبكي اروپايي وتاريخي است كه در فرهنگ و تمدن اروپا مسيري تاريخي را دردوره ي رنسانس و روشنگري طي مي كند و به وضعيت فرهنگي و اجتماعي گسترده و همه گيري مي رسد و در گذر از عصر كلاسيك به مدرن در اواخر قرن هجدهم و اوايل قرن نوزدهم ميلادي به اوج خود مي رسد. سفرهاي اروپاييان به ايران و فرستادن دانش آموختگان ايراني به اروپا براي تحصيل و يادگيري دانش هاي جديد و ...باعث عجين شدن اين سبك در معماري ايران شد . هر عنصر رمانتيك محصول نوعي خيال انديشي و روحيه نابسامان است . از اين جهت طرفداران اين مكتب تاكيد دارند كه براي فهميدن و عمق نگري هرچه بيشتر درآثار هنري بايد ضوابط و ويژگي هاي دست و پاگير كلاسيك را كنار بگذارند و يك اثرهنري وقتي واجد ارزش مي گردد كه با "روح زمانه ي "خود سازگار باشد . با بررسي سير تاريخي رمانتيسم درمعماري اروپا و ايران دراين مقاله درمي يابيم كه اين سبك چگونه در انگلستان اغاز مي شودو باتوجه به شواهد موجود از مدارك تاريخي در ايران با روح معماري ايراني عجين مي شود

Keywords:

معماري رمانتيك , معماري معاصر ايران , معماري دوران پهلوي