اثربخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و کاهش تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی شهر بوشهر

هدف این پژوهش اثربخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و کاهش تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی شهر بوشهر در شش ماهه اول سال1399 بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و جامعه آماری پژوهش حاضر زنان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی شهر بوشهر بود. حجم نمونه پژوهش 40 نفر که به روش داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) در معرض رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه های کیفیت زندگی ویر و شربورن 1992 و تعارض نقش زناشویی ثنایی 1387 بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار 23 SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود مولفه هایکیفیت زندگی یعنی سلامت جسمانی و روانی آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل می شود. رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش جلب حمایت فرزند و کاهش همکاری،کاهش رابطه جنسی، واکنش های هیجانی، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و جدا کردن امور مالی از یکدیگر در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه می شود.

Keywords:

معنویت درمانی گروهی , بنیان های اخلاقی , سلامت اجتماعی