پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس دینداری در دانشجویان دختر كارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

اين پژوهش با هدف پيش بيني رضايت از زندگي بر اساس دينداري در ميان دانشجويان دختر كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي شهربروجرد انجام گرفته است. طرح اين پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي است. بدين منظور تعداد 250 دانشجوي دختر كارشناسيبه شيوه نمونه گيري خوشه اي مرحله اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها مقياس عمل به باورهاي ديني گلزاري (1377) وپرسشنامه رضايت از زندگي ديتر و همكاران (1985) بودند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي و رگرسيون استفادهشد. تحليل داده ها با استفاده از روش رگرسيون از نوع همزمان در سطح معناداري 0/05 نشان داد كه بين دينداري و رضايت اززندگي در دانشجويان دختر كارشناسي رابطه معناداري وجود دارد. بر اساس يافته ها ايمان به خدا و عمل به اعتقادات ديني موجبانسجام و آرامش فرد مي شود. يافته هاي پژوهش مي تواند مسئولين دانشگاه ها را در جهت ارتقاي دينداري و به تبع آن افزايشرضايت از زندگي ياري نمايد.

Keywords:

رضايت از زندگي , دينداري , دانشجويان دختر كارشناسي