شمیمه بابایی خرزوقی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش محیط زیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدرضا صبور - دانشیار، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
سامان مفتخری عناصری موحد - دانشجو دکتری مهندسی عمران گرایش محیط زیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

متداول ترین روش برای دفع پسماند جامد شهری، دفن پسماند در مراکز دفن می باشد که این روش منجر به تولید مایعی به نام شیرابه می گردد. ضمن نفوذ آب به داخل مرکز دفن شیرابه تولید شده که حاوی غلظت بالایی از مواد آلی و سایر آلاینده ها می باشد و برای جلوگیری از آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی مستلزم تصفیه می باشد. به طور معمول، تصفیه شیرابه به وسیله یک سیستم تصفیه ترکیبی متشکل از تکنیک های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی صورت می گیرد. از جمله روش های فیزیکوشیمیایی می توان به انعقاد - لخته سازی، جذب سطحی، فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته، فیلتر غشایی و غیره اشاره کرد. همچنین از جمله روش های بیولوژیکی می توان روش لجن فعال، دیسک بیولوژیکی چرخان، راکتور ناپیوسته متوالی و غیره را نام برد. هدف این مطالعه بررسی ترکیب روش های فیزیکوشیمیایی با روش های بیولوژیکی برای تصفیه شیرابه مرکز دفن می باشد. با مروری بر تحقیقات پیشین و مقایسه نتایج به دست آمده، با در نظر گرفتن صرفه اقتصادی و سایر موارد، به نظر می رسد ترکیب لجن فعال و اسمز معکوس بسیار کارآمد تر از سایر روش های ترکیبی می باشد.

مرکز دفن، تصفیه شیرابه، فیزیکوشیمیایی، بیولوژیکی، ترکیبی