شهداد کامفیروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
شیوا گرجیان - استاد، گروه مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس
برات قبادیان - استاد، گروه مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس

اهمیت نمک زدایی از آب های شور با کاهش سطح آب های شیرین سطحی و زیرسطحی بر همگان آشکار است. سامانه های نمک زدایی به روش های مرسوم علی رغم صرف میزان زیادی انرژی، شورابه بالایی نیز تولید می کنند که باعث بسیاری اثرات سوء زیست محیطی می شود. از سویی دیگر نیز تأمین انرژی مورد نیاز برای نمک زدایی از منابع فسیلی باعث تولید بیش از پیش گازهای گلخانه ای خواهد شد و طبعات منفی خود را به همراه دارد. لذا، بهینه سازی روش های نمک زدایی و تولید آب شیرین که به سطح انرژی پایین تر نیاز دارد و شورابه نیز در آن تولید نمی شود از اهمیت بالایی برخوردار است. نمک زدایی پاششی که با کمک افزایش چگالی سطحی نرخ تبخیر را افزایش می دهد و همچنین سامانه های بدون شورابه (ZLD) که عملکرد نزدیک به ایده آل دارند راهکاری برای مقابله با این چالش ها خواهد بود. اما باید توجه داشت از نظر اقتصادی این روش بسیار وابسته به سطح شوری و غلظت در خوراک است. بنابراین در حالت هایی که سطح بالایی از شوری وجود دارد پیشنهاد می شود. در این تحقیق با مروری بر پژوهش های انجام شده در این زمینه مسیر برای توسعه این فناوری ها روشن تر و برتری نمک زدایی پاششی و فناوری ZLD نسبت به روش های مرسوم مشخص خواهد شد.

آب شور، نمک زدایی، شورابه، چگالی سطحی، ZLD