میزان شیوع و شدت آلودگی انگلهای تک یاخته و پریاخته برخی ماهیان پرورشی گرمآبی در استان مازندران

چکیده شناسایی گونه­های انگلی برخی ماهیان پرورشی­ گرم­آبی شرکت زراعی دشت ناز واقع در استان مازندران و بررسی میزان شیوع و شدت آلودگی به آنها هدف اصلی تحقیق حاضر است. تعداد ۷۶  نمونه ماهی شامل کپورمعمولی، کپورعلفخوار و کپورنقره­ای در طی تابستان ۱۳۹۲صید و مورد بررسی انگل شناسی قرار گرفتند. به منظور توصیف جمعیت­های انگلی، میزان شیوع و شدت آلودگی به جنس­های مختلف انگلی تعیین شده و برای انجام آنالیز آماری از نرمافزار SPSS ویرایش ۱۹ استفاده و درجه معنی­داری برای همه آزمون­ها در <۰.۰۵ P محاسبه گردید. تعداد ۱۰ گونه انگل شامل تریکودینا sp.، ایکتیوفتریوس، مالتی­فیلی­ایس، داکتیلوژیروس اکتنسوس، داکتیلوژیروس انکوراتوس، داکتیلوژیروس لاملاتوس، داکتیلوژیروس هیپوفتالمیکتیس، داکتیلوژیروس تایهوانزیس،ژیروداکتیلوس sp.؛ مرحله کوپهپودی  لرنئا sp. و بوتریوسفالوسگوکونژنزیس از ماهیان آلوده شناسایی گردیدند. بیشترین تعداد گونه­­های انگلی از کپور معمولی (۷ گونه) جدا شد، این در حالی است که از ماهیان کپور علفخوار و فیتوفاگ بهترتیب تنها ۱ و ۲ گونه انگل جدا و شناسایی شده است.ضریب همبستگی بین متغیرهای طول کل و وزن کپور معمولی با تعداد گونه­های انگی یافت شده در هر ماهی، مثبت بدست آمده که نشان از وجود همبستگی بین این متغیرها دارد، یعنی با افزایش اندازه ماهی، تعداد گونه­های انگلی افزایش می­یابد. بعلاوه نتایج آنالیز واریانس یک طرفه  ANOVA نشان می­دهد که تغییر در گونه ماهیان باعث تغییرات معنی­دار در شدت آلودگی به انگل داکتیلوژیروس میگردد.

Keywords:

واژههای کلیدی: انگل , شیوع , شدت آلودگی , ماهیان گرمآبی , مازندران