بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر تاب‌آوری و شادکامی زنان مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 300
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-24-5_008
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
Abstract:
سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر تاب‌آوری و شادکامی بیماران مبتلا به MS بود.
مواد و روش‌ها: روش این پژوهش، کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و دوره پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مبتلا به MS شهر تبریز تشکیل دادند که در سال 1398 عضو انجمن MS بودند. 30 نفر با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، درمان را به‌ترتیب در 8 جلسه (درمان مبتنی بر ذهنآگاهی) و 6 جلسه (درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت) 5/1 ساعته دریافت کردند.
نتایج: میانگین و انحراف معیار تاب‌آوری و شادکامی گروه درمان مبتنی بر ذهنآگاهی در پیش‌آزمون به‌ترتیب (44/3±70/44 و 19/3±30/35)، گروه درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت (87/2±50/45 و 65/3±00/36) و گروه کنترل (75/2±40/45 و 57/2±20/37) بود. درمان‌های مبتنی بر ذهنآگاهی (12/3±00/52 و 54/2±80/43) و راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت (90/2±00/54 و 01/5±50/42) در مقایسه با گروه کنترل (27/2±60/44 و 24/3±90/36)، تاب‌آوری (0/001>P) و شادکامی بیماران را در پس‌آزمون افزایش دادند (0/001>P). در مرحله پیگیری، اثر درمان مبتنی بر ذهنآگاهی (16/3±00/52 و 58/2±00/44) و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت (66/2±70/53 و 94/4±60/42) بر تاب‌آوری و شادکامی (27/2±60/44 و 83/4±70/36) ماندگار بود (0/001>P؛ 0/001>P). تأثیر درمان مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت بر تاب‌آوری و شادکامی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری یکسان بود (0/05ذهنآگاهی و درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت می‌توانند سبب کاهش استرس و درنتیجه مقابله بهتر با بیماری MS شوند و تاب‌آوری و شادکامی بیماران مبتلا به MS را افزایش دهند.
Keywords:
Authors
فریبا نصیرنژاد
Department of Counseling, Abhar Branch, Islamic Azad University, Abhar, I.R. Iran.
جعفر پویامنش
Department of Psychology, Abhar Branch, Islamic Azad University, Abhar, I.R. Iran.
قربان فتحی اقدم
Department of Psychology, Abhar Branch, Islamic Azad University, Abhar, I.R. Iran.
علیرضا جعفری
Department of Psychology, Abhar Branch, Islamic Azad University, Abhar, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :