حبیب برادران - Department of Physical Education, Faculty of Humanities, Rasht Branch, Islamic Azad University, Rasht, I.R. Iran.
فرهاد رحمانی نیا - Department of Physical Education, Faculty of Humanities, Rasht Branch, Islamic Azad University, Rasht, I.R. Iran.
علی رضا علمیه - Department of Physical Education, Faculty of Humanities, Rasht Branch, Islamic Azad University, Rasht, I.R. Iran.

سابقه و هدف: آیریزین تحت تأثیر فعالیت‌بدنی از پروتئین Fndc5 در سلول‌های عضلانی بیان می‌شود و با تبدیل چربی سفید به قهوه‌ای بر چاقی و متابولیسم انرژی اثر می‌گذارد؛ هدف این مطالعه، بررسی اثر 8 هفته تمرینات ترکیبی بر سطح آیریزین و ارتباط آن با گلوکز سرمی در مردان دارای اضافه‌وزن بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر نیمه‌تجربی بود که با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون انجام شد. تعداد 22 مرد دارای اضافه‌وزن (67/96±28/0 = شاخص توده بدنی و 2/23±31/50 = سن) به‌صورت هدفمند، دردسترس و تصادفی انتخاب و به دو گروه تمرین ترکیبی (11نفر) و کنترل (11نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی (هوازی با 65 الی 85 درصد حداکثر ضربان قلب و مقاومتی با 50 درصد یک تکرار بیشینه) به ­مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه انجام شد. نمونه خونی آزمودنی‌ها 24 و 48 ساعت قبل و بعد از طرح تحقیق جهت اندازه‌گیری مقادیر سرمی آیریزین و گلوکز گرفته شد و تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که مقادیر آیریزین به‌دنبال 8 هفته مداخله تمرینی کاهش یافت؛ اما این کاهش معنی‌داری نبود (0/14 =P). همچنین گلوکز سرمی به‌دنبال 8 هفته تمرین، کاهش معنی‌داری نیافت (0/05>P). ضریب همبستگی پیرسون هم ارتباط معنی‌داری بین سطوح آیریزین و گلوکز سرمی نشان نداد (0/05>P). نتیجه‌گیری: تمرین ترکیبی به‌عنوان یکی از روش‌های تمرینی برای کاهش وزن و دستیابی به تناسب‌اندام در افراد دارای اضافه‌وزن مفید می‌باشد که با تبدیل چربی سفید به چربی قهوه‌ای به افزایش متابولیسم افراد دارای اضافه‌وزن کمک می‌کند.

Exercise trainings, Irisin, Glucose, Overweight, تمرین ترکیبی, آیریزین, گلوکز, اضافه‌وزن