اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری بر سلامت روان و کیفیت زناشویی زنان نابارور
عنوان مقاله: اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری بر سلامت روان و کیفیت زناشویی زنان نابارور
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-25-1_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-25-1_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمانه شاهی صنوبری - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
حمید رضا آقامحمدیان شعرباف - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
مجید معینی زاده - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
خلاصه مقاله:
سمانه شاهی صنوبری - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
حمید رضا آقامحمدیان شعرباف - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
مجید معینی زاده - Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, I.R. Iran.
سابقه و هدف: ناباروری، یکی از مشکلات شایع بشری است که سلامت جسمی، روانی و اجتماعی افراد را تحتتأثیر قرار میدهد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری، بر سلامت روان و کیفیت زناشویی زنان نابارور بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر، شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان نابارور مراجعهکننده به مجموعه درمانی طب ثامن مشهد در سال 1398 تشکیل دادند.30 نفر داوطلبانه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15N=) و کنترل (15N=) قرار گرفتند. گروه آزمایش، درمان را در 8 جلسهی 90 دقیقهای دریافت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (GHQ-28) و مقیاس کیفیت زناشویی (RDAS)، در سه برهه زمانی جمعآوری شدند. تجزیه و تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 26 و با بهرهگیری از تحلیل واریانس و اندازهگیری مکرّر انجام گردید.
نتایج: یافتهها حاکی از اثربخشی معنادار رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری بر شاخص سلامت روان (0/01>P) و کیفیت زناشویی (0/01>P) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. همچنین نتایج مربوط به سلامت روان تا مرحله پیگیری یکماهه پایدار بود (0/01>P).
نتیجهگیری: رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری، روشی مؤثر در افزایش سلامت روان و بهبود کیفیت زناشویی زنان نابارور است.
کلمات کلیدی: Positive psychotherapy based on belief to good, Mental health, Marital quality, Infertility, رواندرمانی مثبتگرا مبتنی بر خیرباوری, سلامت روان, کیفیت زناشویی, ناباروری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1182682/