اثر ترکیبی متیل فنیدیت و ریسپریدون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی – کمبود توجه
عنوان مقاله: اثر ترکیبی متیل فنیدیت و ریسپریدون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی – کمبود توجه
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-25-1_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-25-1_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه عصاریان - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
فاطمه سادات قریشی - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
سمیرا احمدیان - Clinical Research Development Unit-Matini/Kargarnejad Hospitals, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
افشین احمدوند - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
رضوان ساعی - Student Research Committee, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
خلاصه مقاله:
فاطمه عصاریان - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
فاطمه سادات قریشی - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
سمیرا احمدیان - Clinical Research Development Unit-Matini/Kargarnejad Hospitals, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
افشین احمدوند - Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
رضوان ساعی - Student Research Committee, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I.R. Iran.
سابقه و هدف: بیشفعالی همراه با کمبود توجه، شایع ترین اختلال روانپزشکی در کودکان می باشد. با توجه به شیوع بالای این اختلال و پیامدهای روانشناختی آن و عدم پاسخ به درمان با ریتالین در 30-20 درصد کودکان، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر ریسپریدون همراه با ریتالین در درمان کودکان مبتلا به بیشفعالی انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۶۰ نفر از کودکان 6 تا 12 سال مبتلا به بیش فعالی به روش تصادفی در دو گروه ریتالین+پلاسبو و ریتالین+ریسپریدون تقسیم شدند. دوز ریتالین با mg/kg 0/5 روزانه شروع شد و تا حداکثر mg/kg۱ افزایش یافت. دوز ریسپریدون با ۲۵/۰ میلی گرم روزانه شروع شد و تا حداکثر ۱ میلی گرم روزانه افزایش یافت. شدت بیشفعالی همراه با کمبود توجه با استفاده از پرسشنامه ADHD rating scale در خطّ پایه و هفتههای 2، 3، 4 و 6 بعد از تجویز دارو ارزیابی شد. داده ها از طریق نرمافزار SPSS ویرایش 26 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته (بین گروهی - درون گروهی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: علیرغم اینکه دو گروه در طول 6 هفته درمان، بهبود قابلتوجهی از لحاظ نمره مقیاس رتبه بندی ADHD داشتند (0/001
کلمات کلیدی:P).
نتیجه گیری: ریسپریدون و ریتالین میتوانند در درمان کودکان مبتلا به بیشفعالی همراه با کمبود توجه مؤثر باشند و بهخوبی تحمل شوند. همچنین ریسپریدون میتواند از بروز عوارض جانبی ریتالین، مانند بیخوابی و بیاشتهایی جلوگیری نماید و باعث شود تا دوز پایینتری از ریتالین در کنترل علائم نیاز باشد.
Hyperactivity disorder, Attention deficit, Ritalin, Risperidone, اختلال بیشفعالی, کمبود توجه, ریتالین, ریسپریدون
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1182683/