مرتضی راضی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران
احمد نیکنام - استادیار و عضو هیئت عملی دانشگاه علم و صنعت ایران

یکی از روش های معمول برای تقویت سازه های قاب خمشی در مناطق لرزه خیز استفاده از مهاربندهای تقویت کننده می باشد. استفاده از مهاربندهای مقاوم در برابرکمانش و مهاربندهای برون محور به عنوان جایگزین مناسبی برای سیستم های مهاربندی هم محور قدیمی برای مقاوم سازی سازه ها خصوصاً در نواحی با لرزه خیزی زیاد توصیه شده است. این سیستم ها دارای قابلیت جذب انرژی زیاد و در عین حال سختی مناسب می باشند مطالعات نشان داده است که رفتار این سیستم ها در شرایط نزدیک و دور از گسل با هم تفاوت دارد. در این مطالعه که روی دو ساختمان شش و بیست طبقه ی فولادی انجام گرفته است، عملکرد لرزه ای این سیستم ها در مقایسه با رفتار قاب خمشی فولادی در شرایط دور و نزدیک به گسل مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. برای انجام مطالعات از مدل های سه بعدی و روش تحلیل دینامیکی تاریخجه زمانی استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای اتخاذ روش مناسب برای مقاوم سازی قاب های خمشی ضعیف در شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

تحلیل دینامیکی غیرخطی، مهاربندهای همگرا، مهاربند همگرا، مقایسه ی رفتار لرزه ای