محمدرضا تابش پور - استادیار دانشکده فنی دانشگاه تربیت معلم سبزوار
کمیل کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه
وحیدرضا کلاتجاری - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شاهرود

در اکثر ساختمانهای موجود در ایران برای جداکرده فضای داخلی و خارجی ساختمان از جداگرهایی با مصالح بنایی استفاده می شود در صورت اتصال دیوارهای پرکننده آجری به قابهای باربر لرزه ای سختی سازه افزایش یافته و در نتیجه شکل پذیری و جابجایی سازه در زلزله کاهش می یابد دراین مقاله سه ساختمان 3 ، 5 و 9 طبقه بتنی به منظور درنظر گرفتن میزان کاهش جابجایی نسبی سازه در حالت وجود دیوار پرکننده آجری مورد بررسی قرارگرفته است این سازه ها در نرم افزار SAP2000 مدل شده است نتایج حاصل بیانگر این است که وجود دیوار باعث کاهش جابجایی نسبی سازه با ضریب کاهشی 0/25 شده و پیشنهاد میشود در ساختمان های کوتاهتر از 15 متر دیوار به قاب بتنی متصل شود ودر سازه های بلندتر از 15 متر درزی میان دیوار و قاب بتنی اجرا شود.

دیوار پرکننده آجری، جابجایی نسبی سازه، شکل پذیری