رامین تقوی - هیئت علمی دانشگاه پیام نور

زنان روستایی، علی رغم حضور خود در بسیاری از فعالیت ها در روستا، از جایگاه و رتبه خاصی برخوردار نیستند. دلیل اصلی این امر، فقدان یا کم بودن تحقیقات در این زمینه است که خود باعث شده زنان روستایی در سیاست گذاریهای توسعه مورد توجه جدی قرار نگیرند. لذا در این مطالعه که در روستاهای بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه صورت گرفت، تلاش گردید تا جایگاه موجود زنان روستایی شناسایی، و نقش آنها در تصمیم گیریها مورد بررسی واقع شود. بدین منظور از رویکرد تقسیم کار دورکیم و نظریه توانمندسازی به عنوان چارچوب نظری استفاده شد. نظر به اینکه در این پژوهش از یک طرف نقش ها و فعالیت های زنان روستایی توصیف گردید و از طرف دیگر شاخص های مختلف توانمندسازی در آن جامعه مورد تحلیل واقع شد، بنابر این تحقیق از نوع توصیفی ـ همبستگی محسوب می شود. روش تحقیق، پیمایش و اطلاعات بوسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. نمونه گیری از نوع غیراحتمالی بود که 4 روستا از بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه انتخاب گردید. جامعه مورد مطالعه تعداد 655 زن متأهل بود که 102 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج تحقیق، حاکی از آن بود که زنان روستایی با وجود مشارکت جدی در فعالیت های اقتصادی، بعلت ناآگاهی، پایین بودن سطح سواد، ضعف سلامت جسمی و شرایط فرهنگی موجود، از جایگاه پایینی در تصمیم گیریها و فعالیت های اجتماعی روستا برخوردار است.

زنان روستایی، توسعه روستایی، توانمندسازی، تصمیم گیری، شهرستان کهگیلویه