بررسی عوامل سازمانی در بروز خلاقیت و افزایش بهره وری کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان مدیریت آموزش و پرورش شهرستان میناب)

تغییرات عصر حاضر با سرعت بسیار چشمگیری درحال انجام می باشدکه این مقوله، پیامدهایی نیز در محیط اداری و فرهنگی داراست. از طرفی، با توجه به تغییر سریع تکنولوژی و رقابت روزافزون، تنها ارگان هایی که در جست و جوی ارتقاء بهره وری از خلاقیت کارکنان خود هستند، امکان بقا خواهند داشت. از اینرو، توسعه و ارتقای خلاقیت در کارکنان می بایست متغیرهایی را که موجب تشویق و ترغیب خلاقیت در سازمان میشوند را مورد بررسی قرار دهند. یکی از مهمترین این متغییرها، عوامل سازمانی میباشند که تأثیر بسزایی بر خلاقیت کارکنان دارد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل سازمانی در بروز خلاقیت در بین کارکنان اداره آموزش و پرورش ناحیه شهرستان میناب میباشد. روش تحقیق، توصیفی-پیمایشی و روش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای-میدانی میباشد. جهت آزمون فرضیات پژوهشی از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. یافته های حاصل از بررسی فرضیات پژوهش نشان میدهد که بین عوامل سازمانی و خلاقیت کارکنان و معلمان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین یافته های حاصل از بررسی رابطه بین ابعاد عوامل سازمانی (فرهنگ سازمانی، سبک رهبری، ساختاری سازمانی، سیستم ارزیابی و کنترل، سیستم پاداش و تخصیص منابع مورد نیاز خلاقیت) و خلاقیت کارکنان و معلمان واحد دلالت بر آن دارد که کلیه عوامل به جزء عامل تخصیص منابع مورد نیاز برای خلاقیت با رابطه معناداری داشتند.

Keywords:

خلاقیت , اداره آموزش و پرورش میناب , بهره وری کارکنان , سبک رهبری , ضریب همبستگی