بررسی نقش بز بر روی سفالینه های تپه حصار دامغان

سفال، این هنر ناب و از قدیمیترین دستساخته های بشری و نمودی از تمدن و پیشرفت بشری همواره محلی برای بازنمایی مفاهیم نمادین بوده اند به گونه ای که خود به اثر هنری شکیل تبدیل شده است . فراوانی و دوام زیاد سفال سبب گردیده تا امروزه ما در جاده ای هموار تا دورانهای بسیار دور و تاریخ زندگی انسان پیش برویم. صورتگران سفالها حتی بیشتر ظروف مورد مصرف کارهای عادی و ناچیز روزمره را نیز به نقشی دلپذیر و گویا آراسته اند. این خود بدین معناست که آنها سفال را تنها از نظر یک وسیله برآورنده نیازهای عادی زندگی نگاه نمیکردند ، بلکه آن را وسیله ای برای رساندن پیام خود میدانستند. نقش بز بر روی سفالهای ایران به عنوان نقش حیوان ملی ایران ترسیم شده ،این طرح و نقش در آسیا منحصر بفرد می باشد به گونه ای که روح سادگی و دقت را به همگان القا میکند؛ این نقش در بردارنده معانی نمادین بسیاری از جمله قدرت ، چالاکی، زادو ولد و ... که در دنیای باستان شناسی از اهمیت زیادی برخوردار است. نتایج بدست آمده از این نقش در سفالهای منقوش تپه حصار دامغان بیشتر مرتبط با درخواست نعمت و فراوانی کشاورزی است و شاخهای بزرگ اغراق شده آن را به عنوان نمادی از قدرت بحساب می آیدو به سبب شباهت شاخ به هلال ماه آن را نماد باروری نیز میدانند. بررسی نقش بز ، به عنوان یکی از نقشهای موجود بر سفالینه های تپه حصار دامغان موضوع پژوهش حاضر می باشد، که روش اسنادی-کتابخانه ای صورت گرفته است.

Keywords:

سفال , نقش بز , تپه حصار , دامغان