بررسی تاثیر روابط بانکی بر ورشکستگی شرکتها با تاکید بر اندازه شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

مبحث تامین مالی و اعتبار از گذشته بسیار دور یکی از مباحث اصلی علوم مالی و اقتصادی بوده است. امروزه با پیشرفت علوم و ارائه و معرفی منابع متعدد و جدید تامین مالی این موضوع بیش از پیش حائز اهمیت شده و محققین و مدیران شرکتها را بر آن داشته که همراه به دنبال بهترین و مطمئن ترین منبع تامین مالی باشند. از طرفی خطر ورشکستگی و واماندگی مالی در کمین شرکتها بوده و هر گونه اشتباه در انتخاب منابع مالی می تواند منجر به ورشکستگی گردد. تحقیق فوق با هدف بررسی تاثیر روابط بانکی بر ورشکستگی شرکتها با تاکید بر اندازه شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران طرح ریزی و با استفاده از داده های مالی 130 شرکت سال، در بازده زمانی 1391 تا 1395 با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره و نرم افزار ایویوز انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد: از 130 شرکت سال که با استفاده از متد آلتمن 1968 مورد بررسی قرار گرفت تعداد 31 شرکت ورشکسته، 59 شرکت غیر ورشکسته و 60 شرکت دچار درماندگی مالی می باشد. نتایج آماری تحقیق نشان داد ارتباط معناداری بین اخذ وام از بانک های خصوصی و احتمال ورشکستگی شرکت ها وجود دارد. از سوی دیگر نتایج نشان داد رابطه معناداری بین اندازه شرکت، تعدد روابط بانکی، اخذ وام از بانک های دولتی و احتمال ورشکستگی شرکتها وجود ندارد

Keywords:

واماندگی , ورشکستگی , روابط بانکی , بانک دولتی , بانکی خصوصی