بررسی تحریک به جرم در حقوق ایران و انگلستان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تحریک به جرم در حقوق ایران و انگلستان بود. در نظام جزایی ایران، برای تحریک دیگران به ارتکاب جرائم، از دو جنبه اصلی و فرعی اقدام به تعیین کیفر نموده است و پیشبینی موارد جرم انگاری تحریک به عنوان جرم مستقل و تعیین مجازات مجزا برای آنها، در جهت مرتفع نموده مشکلات و معضلات نظام مجرمیت استعاره ای و جبران ناکارآمدی آن بوده است. در نظام جزایی انگلستان، صرف تحریک در هر صورت مستوجب اعمال مجازات می باشد و چنانچه جرمی به سبب عملیات تحریک آمیز محرک واقع نشده باشد، اعمال مجازات تحت عنوان مجرمانه »توطئه و تبانی« است و چنانچه اقدامات محرک سبب وقوع جرم شده باشد، اعمال مجازات تحت عنوان »معاونت در جرم تام ارتکاب یافته« خواهد بود. در نظام جزایی انگلستان، تحریک به ارتکاب جرم همواره مستوجب مجازات می باشد، حتی اگر جرمی به سبب آن واقع نشده باشد و این رویکرد صحیح به جهت جلوگیری از وقوع جرائم سهمگین تر به واسطه عملیات تحریک آمیز محرک است. اما در نظام جزایی کشور ما، تحریک به ارتکاب جرم در صورتی که به سبب آن جرمی واقع شود، تحت عنوان معاونت در ارتکاب جرائم قابل تعقیب و مجازات خواهد بود

Keywords:

تحریک به جرم , حقوق ایران , حقوق انگلستان