بهروز جنت - مرکز تحقیقات حلال، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهران، ایران
معصومه بهزاد - گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
محمدرضا اویسی - گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
منان حاجی محمودی - گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
سوده کرمی - گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
نفیسه صادقی - گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران

مقدمه: رادیکال های آزاد با ایجاد تنش ‌های اکسیداتیو در بیماری های مزمن مثل سرطان، آترواسکلروز، دیابت و همچنین در فرآیند پیری درگیر می‌شوند. آنتی اکسیدان ها بهترین راه مقابله با رادیکال های آزاد و گیاهان منابعی سرشار از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند. ماءالشعیر یک نوشیدنی غیر الکلی می باشد که در نسل جوان در کشورهای اسلامی مصرف فراوانی دارد و بدلیل دارا بودن ترکیبات آنتی اکسیدانیو توتال فنولی مورد توجه می باشد.هدف: این مطالعه جهت اندازه گیری میزان توتال فنول و فعالیت آنتی اکسیدانی ماءالشعیر های موجود در بازار تهران طراحی گردید.                                   روش بررسی: در این مطالعه 123 نمونه از ماءالشعیرهای موجود در بازار تهران (داخلی و وارداتی) تهیه گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی توسط روش FRAP (Ferric Reducing Ability of Plasma) و محتوای فنولیک کل به کمک معرف فولین سیکالتو و توسط دستگاه اسپکتروفوتومتر اندازه گیری شد. با استفاده از منحنی استاندارد اسید گالیک غلظت کل ترکیبات فنولیک مورد سنجش قرار گرفت.                                                                                                                                                                                 یافته ها: بیشترین محتوای آنتی اکسیدان تام و توتال فنول در ماءالشعیر شماره 2 به ترتیب µg/ml4/29 و µg/ml 5/80 بود. کمترین محتوای آنتی اکسیدان تام و توتال فنول در ماءالشعیر شماره 6 به ترتیب µg/ml 1/33 و µg/ml1/19 بود. میزان توتال فنول و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در نمونه های داخلی و وارداتی تفاوت معنی داری با هم داشتند و نمونه های وارداتی محتوای آنتی اکسیدانی بالاتری داشتند. محتوای توتال فنولی ماءالشعیرهای داخلی در محدوده ی 4/18-1/10 میکرومولار و ماءالشعیرهای وارداتی در محدوده ی 4/33-1/58 میکرومولار بود. اما این دو گروه از نظر محتوای آنتی اکسیدانی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. با مقایسه ی ماءالشعیرهای مالت دار کلاسیک و ماالشعیر های با طعم های مختلف مشاهده شد که محتوای توتال فنول و آنتی اکسیدان تام در نمونه های مالت دار کلاسیک بیشتر بود.                                                               بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد ماءالشعیرهای مالت کلاسیک به عنوان منبع بالقوه آنتی اکسیدان و توتال فنول می باشد.

ظرفیت آنتی اکسیدان, توتال فنول, ماءالشعیر, وارداتی, داخلی