اثر تعلیم و تربیت اسلامی برمبنای سیره تربیتی اهل بیت- با محوریت امام رضا (ع)- بر آموزش و پرورش جامعه اسلامی

تحقق تربیت در انسان غایتی است متعالی که در دین اسلام جایگاهی برجسته دارد و همواره در کلام و سیره معصومین (ع)مورد توجه بوده است. آموزش و پرورش نیز برهمین مبنا سازمان یافته است. از همین رو در پژوهش حاضر مواردي از شیوه هايتربیتی براساس منابع مستند قرآنی و به ویژه سیره امام رضا (ع) در عین توجه به وظایف متقابل معلم و فراگیران به روشتحلیل اسنادي مورد بررسی قرار گرفته است. هدف تحقیق، هموار ساختن مشکلاتی چند در زمینه علوم تربیتی و رشد هرچهبهتر دانش آموزان برمبناي تربیتی الهی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است با توجه به اینکه سیره تربیتی امام رضا (ع) توأمبا شالوده اي منطقی- فطري و پشتوانه اي الهی است، در راستاي برنامه ریزي علوم تربیتی و رفع چالش هاي موجود در آموزش وپرورش بسیار کاربردي خواهد بود؛ فلذا پیشنهاد می شود نظام آموزش و پرورش جامعه اسلامی در تلاش باشد تا به معنايواقعی کلمه، از اصول تربیتی اسلام در راستاي رشد و تعالی افراد جامعه بهره منده گردد.

Keywords:

تربیت , سیره امام رضا (ع) , علوم تربیتی , آموزش و پرورش , تعلیم و تربیت اسلامی