ارزیابی کیفی برنامه درسی رشته مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی از منظر دانش آموختگان به روش تحلیل سلسله مراتبی

یکی از مؤثرترین روش های توسعه کشورها افزایش کیفیت آموزش مراکز آموزش عالی است. بنابراین، در این پژوهش که از نوع پژوهش توصیفی- پیمایشی است، به بررسی وضعیت کیفی آموزش مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی به -عنوان یکی از گرایش های مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران در یکی از دانشگاه های ایران پرداخته شده است. در ای ن مطالعه سه معیار اهداف، مواد و منابع و محتوای آموزشی از دیدگاه های کلاین و اَکِر پرسیده شده است. به این صورت که، ابتدا از طر یق مصاحبه تلفنی و گفتگو با تعدادی از دانش آموختگان از آنها خواستهشده تا به روش مقایسه زوجی، وضعیت کیفی درس های مصوب رشته مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی را براساس این سه معیار ارزیابی کنند. در ادامه با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، ضرایب وزنی اهمیت درس ها براساس هر معیار، به طور مجزا به دست آمد و در ادامه نیز ضرایب وزنی نهایی اهمیت درس ها براساس هر سه معیار مشخص شدند. براساس نتایج به دست آمده، در مجموع برای سه معیار استفاده شده در این مطالعه، دو درس ر یاضیات عالی مهندسی و هیدرودینامیک دارای کمترین ضرایب وزنی بودند. علاوه بر این، درس اجزاء محدود از نظر معیار اهداف، درس هیدرولیک پیشرفته از نظر معیار مواد و منابع، و درس سد خاکی / بتنی از نظر معیار محتوا دارای ضرایب پایین بودند. از این رو، پیشنهاد می شود که این درس ها در اولویت بررسی قرار گیرند.

Keywords:

آموزش , مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی , ارزیابی کیفی , الگوی اکر و کلاین , روش تحلیل سلسله مراتبی