سعید عظیمی زواره - کارشناس بهره برداری فاضلاب، تهران ،
زینب آشوری - کارشناس ارشد HSE ، تهران

فضای بسته، یکی از منابع ریسک ایمنی و بهداشتی در بهره برداری فاضلاب است و کارکنان در مواجهه با ریسک های سلامتی و ایمنی بسیاری مانند کمبود اکسیژن، وجود گازهای سمی، وجود گازهای قابل احتراق و اشتعال قرار می گیرند. به منظور کنترل این نوع ر یسک ها، از منظر آخرین راهکار کنترلی ذکر شده می توان از سیستم های هوای فشرده استفاده نمود. روند حفظ، نگهداری و استفاده از تجهیزات و وسایل حفاظتی فنی و ایمنی، بایستی طوری باشد که خود عامل ا یجاد خطر و یا بروز و افزایش شدت یک حادثه نباشد. در این پژوهش به بررسی محدودیت های ایمنی سیستم هوای فشرده در منهول فاضلاب پرداخته می شود. این پژوهش در سال 98 با جاری سازی دستورالعمل گزارش نویسی شرایط و اعمال ناایمن در فرآیندهای نگهداری و تعمیرات خطوط فاضلاب شهر تهران و در پی آن با ارائه راهکارهای کنترلی لازم قبل از بروز رو یداد و تلفات، می توان خطر را در نطفه از بین برد. بعنوان نتیجه اصلی، برنامه عملیاتی در فرآیندهای کار در منهول فاضلاب بایستی با توجه کامل به شرایط فیزیکی سازه منهول و شرایط شیمیایی آن باشد. راهکارهای کنترلی از جمله جای گز ینی سیستم هوای فشرده با سیستم های هوارسان، استفاده از ماسک فرار و کپسول های فرار حجم پایین، قابل بهره وری برای کاهش ریسک و موارد ناا یمن مربوط به ایمنی کار در فضای بسته منهول می باشد. همچنین آموزش و برگزاری مانورهای عملیاتی دوره ای، از مهم ترین ارکان راه های کنترلی مدیریتی می باشد.

کپسول هوای فشرده، سیستم هوارسان، منهول فاضلاب، فضای بسته، ریسک ایمنی و بهداشت